Sterowanie i kontorla
Przewierty sterowane dają możliwość sterowania procesem wbudowywania rurociągu jedynie w pierwszym etapie prac. Jest to możliwe dzięki specjalnemu kształtowi głowicy pilotowej. Jest ona ścięta skośnie.
Wciskanie przewodu zakończonego taką głowicą z jednoczesnym obracaniem nim powoduje, że otwór pilotowy zyskuje prostoliniową trajektorię. Gdy tylko przestaniemy obracać przewodem, kierunek otworu zmienia się zgodnie z kierunkiem ścięcia głowicy.
Aby w łatwy sposób określić ustawienie głowicy pilotowej, w praktyce używa się określenia godzinowego. I tak na przykład: godzina 12 oznacza, że trajektoria otworu skieruje się w górę.
Aby kontrolować parametry otworu, który tworzymy, zastosować możemy trzy systemy: radiolokacji, magnetyczny oraz elektromagnetyczny. Czasami stosowany jest system polegający na śledzeniu wypływania płuczki z głowicy. Na etapie prac badawczych oraz wdrożeniowych, by móc kontrolować wykonanie przewiertu, wykorzystać można system żyroskopowy.
System radiolokacji zbudowany jest z kilku podstawowych elementów: sonda, przenośny lokalizator oraz monitor dla operatora wiertnicy. Sondę umieszcza się za głowicą pilotową. Wysyła ona sygnał, który odbierany jest przez przenośny lokalizator. Informuje ona o tym, jak głęboko jest głowica pilotowa, pod jakim kątem jest pochylona i w którą stronę się odchyla pokazują się na monitorze operatora wiertnicy. To bardzo ważne informacje, jednak trzeba pamiętać, że mogą być obarczone błędem odczytu.