Etapy przewiertów
Przewierty sterowane przebiegają w 3 etapach.
Pierwszy z nich to wiercenie pilotowe. W odpowiednim miejscu wykonać należy otwór pilotowy. Ważne jest, by kąt wejścia wywiercony był pod kątem od 11 do 20 stopni. Na określonej wcześniej głębokości, należy zmienić kierunek przewiertu na poziomy. W grunt wciska się żerdź wiertniczą, którą jednocześnie się obraca. Takie żerdzie połączone są ze sobą gwintami.
Wciśnięte w grunt żerdzie tworzą przewód wiertniczy. Na jego początkowym fragmencie, znajduje się głowica pilotowa. Jest ona ścięta skośnie i ukształtowana ekscentrycznie. W specjalnej obudowie, tuż za głowicą, znajduje się sonda nadawcza.
W tym etapie można sterować przewiertem – jeśli przy wciskaniu głowicy w grunt jednocześnie ją obracamy, powstanie przewiert prostoliniowy. Brak obracania spowoduje, że przewiert skręci w kierunku uzależnionym od położenia głowicy pilotowej. Średnica tego otworu zależy od tego, jaka głowica pilotowa jest użyta oraz jaką średnicę ma żerdź. Rozmiar głowicy pilotowej jest zależna od gruntu, w który się wwiercamy - im bardziej miękki grunt, tym większa jest średnica.
W urabianiu gruntu głowicę pilotową wspomaga płuczka wiertnicza (na bazie betonu). Jest ona podawana przewodem wiertniczym do głowicy.
Punkt, w którym głowica i przewód wiertnicy wchodzą w grunt, to punkt wejścia. Analogicznie jest z punktem wyjścia.
Drugi etap przewiertów to rozwiercanie gruntów. Zaczyna się on, kiedy głowica pilotowa osiągnie punkt wyjścia. Wymienia się ją na głowicę rozwiercającą, która musi mieć odpowiednią wielkość. Taki rozwiertak dobiera się w zależności od rodzaju gruntu, który jest rozwiercany.
Aby poszerzyć otwór w skałach, kamieniach lub gruntach zwartych o dużej wytrzymałości, można zastosować poszerzacze rolkowe.
Do głowicy rozwiercającej. Przymocowuje się żerdzie wiertnicze, które razem z przewodem, przeciąga się w kierunku wiertnicy. W czasie tego procesu, płuczka wiertnicza wspomaga urabiane gruntu, a od strony punktu wyjścia, systematycznie dokładane są żerdzie wiertnicze, by na całej długości otworu, znajdował się przewód wiertniczy. W punkcie wejścia natomiast, wyciąga się natomiast żerdzie.
Kiedy rozwiertak dojdzie do punktu wejścia, następuje jego zdemontowanie, a żerdzie wiertnicze są łączone. W punkcie wyjścia montowany jest rozwiertak większej średnicy. Jeśli średnica wwiertu musi być duża, rozwiercanie może być prowadzone kilkukrotnie.
Ostatnie poszerzenie lub tak zwany marsz czyszczący wykonuje rozwiertak. Następnie montuje się zespawany lub zgrzany w całości rurociąg. Tu zaczyna się etap trzeci, czyli wciąganie rurociągu. Aby zmniejszyć opór wciągania, do rozwiertaka podaje się płuczkę betonitową lub dodatkowo stosuje się specjalne prowadnice w postaci rolek.
Rurociąg zamontowany zostaje do głowicy rozwiercającej. Robi się to przy pomocy łącznika obrotowego, który nie pozwala wciąganemu rurociągowi się obracać.